Temat: Poznajmy się !
Uczestnicy: poszczególne klasy pierwsze oraz ich wychowawca.
Czas trwania zajęć: dwie godziny lekcyjne ( bez przerwy ).
Cele: integracja klasy, budowanie poczucia bezpieczeństwa i zaufania .
Metody: rundka, praca w parach, praca w małych grupach, rysunek, gry integracyjne.
Pomoce: karta „Znajdź kogoś, kto...” ; „Barometr samopoczucia” – rysunek na szarym papierze ; kartki na wizytówki; mazaki; kostka do gry; szary papier; gazeta /posklejane kartki/ .
Przebieg zajęć :
- Przywitanie klasy, przedstawienie się, poinformowanie o celu spotkania.
- Wspólne ustalenie zasad obowiązujących podczas zajęć.
- „Barometr samopoczucia”- każdy wpisuje, na uprzednio przygotowanym arkuszu papieru, swoje inicjały lub jakiś inny znak w miejscu, które charakteryzuje jego samopoczucie: niebo, O.K., piwnica.
- Wizytówka – uczestnicy spotkania wykonują swoją wizytówkę (imię oraz rysunki ,napisy charakteryzujące daną osobę ) i przypinają do swego ubrania.
- Rundka – zaczynając od prowadzącego zajęcia, każdy z uczestników przedstawia się (mówi tylko to, co chce powiedzieć, np. imię, zainteresowania, dlaczego jest właśnie w tej szkole, czy w klasie są osoby, z którymi znał się wcześniej, czy polubił już kogoś, historia imienia ) .
- Każdy z uczestników otrzymuje kartę „Znajdź kogoś, kto...” ( kto ma taki sam znak zodiaku, co Ty; oczy w takim samym kolorze; imię zaczynające się na tę sama literę, co Twoje; nosi taki sam rozmiar buta; lubi te same filmy; ma dłoń tej samej wielkości, co Twoja ). Wszyscy chodzą po świetlicy i wyszukują odpowiednie osoby i zapisują ich imiona.
- Wywiad – prowadzący , w sposób losowy, dobiera uczniów w pary. Najpierw jedna osoba przez 1,5 minuty zadaje pytania partnerowi z pary, następnie – druga. Celem pytań jest ustalenie jak najwięcej wspólnych cech, spraw itp. łączących obu uczniów. Po upływie trzech minut jedna osoba z każdej pary opowiada , co udało się im znaleźć wspólnego.
Próbujemy ustalić, co wspólnego jest dla wszystkich w klasie. - Tratwa ratunkowa – w sposób losowy tworzy się 4, 5 grup. Każda otrzymuje płachtę gazety (60cm x 90cm) . Informuje się klasę, że będąc na wycieczce klasowej płynęli statkiem. Statek uległ uszkodzeniu i pasażerowie muszą zmieścić się na tratwach (gazetach) aby się uratować. Każda grupa prezentuje, w jaki sposób pomieści się na tratwie.
- Klasę dzielimy na połowę ; jedna część ustawia swoje fotele na środku świetlicy. Druga połowa uczestników siada naprzeciwko wybranej osoby (tworzą się dwa kręgi ) .Osoby siedzące na zewnątrz mówią : chciałbym zapytać cię o..- Na dany przez prowadzącego znak, osoby zadające pytanie przesiadają się na fotel po prawej stronie i znów zadają pytanie.Ta rundka trwa do czasu, aż wrócą do osoby, z którą zaczynały zabawę .
- Na środku sali stawiamy duży stół, na który kładziemy arkusz szarego papieru – podpisujemy go : klasa ...., data. Stajemy wokół stołu ; następnie każdy podchodzi do stołu (nie ustalamy kolejności ) i rysuje element obrazu pt. Nasza klasa .Można podchodzić kilka razy, ale zawsze tylko jedna osoba rysuje.Zadanie to wykonujemy w całkowitym milczeniu. Rysunek wieszamy na ścianie i każdy mówi co i dlaczego narysował. Obraz przechowujemy do końca pobytu uczniów szkole.
- Prowadzący pyta się uczestników o samopoczucie (czy np. ktoś„wyszedł” z piwnicy ) .
- Rundka – każdy rzuca kostką do gry. Ile wyrzuci punktów, tyle słów ma powiedzieć na pożegnanie.
- Prowadzący życzy pierwszoklasistom powodzenia i daje każdemu karteczkę z napisem : Bądź dobrej myśli.
Uwaga:
- Wszyscy uczestnicy siedzą podczas spotkania w kręgu.
- Wychowawca klasy bierze udział we wszystkich zabawach.
- Po każdym zadaniu prowadzący dopytuje się , czy ktoś chciałby coś jeszcze powiedzieć, co było trudne, podkreśla wszystko, co łączy klasę.
Podczas zajęć panowała atmosfera zabawy, uczniowie chętnie brali udział w poszczególnych ćwiczeniach. W wypowiedziach końcowych ( ćwiczenie 12 ) podkreślali, że zajęcia się im podobały, poznali imiona wszystkich kolegów i koleżanek z klasy, oceniali klasę jako zgraną, „fajną”.
Należy również podkreślić, że niniejsze spotkania pozwoliły mi , niejako „naturalnie” wejść w życie klasy, zaprezentować się pierwszoklasistom, a to z kolei procentuje naszymi dalszymi kontaktami ( klasowymi, indywidualnymi ).
{backbutton}