POSZERZ SWOJĄ WIEDZĘ NA TEMAT NARKOTYKÓW.
ŁATWIEJ PRZEKONASZ DZIECKO O ICH SZKODLIWOŚCI UŻYWAJĄC RZECZOWYCH ARGUMENTÓW.


Powinieneś także:

  • nauczyć się rozpoznawać sygnały ostrzegawcze wskazujące nz zażywanie, by w porę zareagować,
  • wiedzieć ,gdzie znaleźć pomoc dla siebie i dla dziecka, kiedy pojawi się problem

Co warto przeczytać:

  • RALPH I.LOPEZ „ Twój nastolatek – zdrowie i dobre samopoczucie”
  • RUTCH MAXWELL „Dzieci, Alkohol, Narkotyki”
  • T.DIMOFF, S. CARPER “Jak rozpoznać czy dziecko sięga po narkotyki”
  • MELANIE  McFADYEN  „Narkotyki wiedzieć więcej”
  • INFORMACJE W INTERNECIE NA STRONIE: www.narkomania.org.pl

W każdej księgarni z pewnością można znaleźć wiele innych pozycji na temat narkotyków i narkomanii, a także poradników dotyczących problemów wychowawczych. Wato czytać i poszerzać swoją wiedzę w tym zakresie. Ułatwi nam to zrozumienie problemów związanych z dorastaniem naszych dzieci.

 

SYGNAŁY, KTÓRE  POWINNY NAS ZANIEPOKOIĆ:

Mimo naszych starań dorastające dzieci rzadko zachowują się tak, jakbyśmy chcieli. Wciąż stwarzają sytuacje, które nas niepokoją. Zmieniają zachowania, nawyki i sposób bycia. Przebywają gdzieś do późnych godzin nie wiadomo z kim, nie uczą się tyle, ile naszym zdaniem powinny, zaniedbują swoje zainteresowania, nie chcą z nami rozmawiać. Wchodzą w nowy okres życia, naśladują starszych, chcą upodobnić się do kolegów. To problemy związane z okresem dorastania i są one naturalnym elementem rozwoju, chociaż mogą nam się nie podobać. Dlatego nie zawsze należy reagować na każdą zmianę w zachowaniu dziecka paniką, bo nie musi ona oznaczać, że nasze dziecko jest zagrożone narkomanią.


Co może zaszkodzić?

Jeżeli mimo Twoich starań dziecko sięgnie po narkotyki pamiętaj, że w takiej sytuacji nie wolno:

  • Wpadać w panikę, krzyczeć, płakać, prosić by dziecko nie brało.
  • Udawać, że to nie prawda, bezgranicznie wierzyć dziecku, nie wierzyć w fakty.
  • Przeprowadzać rozmowy z dzieckiem, gdy jest ono pod wpływem środka odurzającego.
  • Doszukiwać się winy w sobie i kolegach dziecka, usprawiedliwiać je tym samym.
  • Wierzyć zapewnieniom dziecka, że ma kontrolę nad narkotykami i że samo poradzi sobie z tym problemem.
  • Ochraniać dziecko przed pierwszymi konsekwencjami używania narkotyków np.. usprawiedliwiać nieobecności w szkole spowodowane kacem po zażyciu środków odurzających.

Natomiast powinieneś wręcz musisz:

  • Zacząć działać. Problem sam się nie rozwiąże.
  • Porozmawiaj z dzieckiem, wysłuchaj go.
  • Postaraj się zrozumieć powód dla którego dziecko sięgnęło po narkotyk. Być może jesteś w stanie usunąć przyczynę brania.
  • Skorzystaj z pomocy specjalisty. Wspólnie z nim i z dzieckiem ustalcie reguły postępowania. Dopilnuj konsekwentnego ich przestrzegania.
  • Stosować zasadę „ograniczonego zaufania”. Staraj się wiedzieć gdzie jest ico robi Twoje dziecko.


Nie załamuj rąk, nie poddawaj się.

Narkomania to problem poważny, ale w porę dostrzeżony możliwy do pokonania. Jest to niewątpliwie ciężka próba dla całej rodziny. Nie musicie być w tej trudnej sytuacji sami. Nie wstydźcie się zwrócić o pomoc do specjalistów. Wszak gra idzie o najwyższą stawkę o być albo nie być Twojego dziecka.


Punkt Wsparcia ul. Willowa 3 A

Dyżury terapeutów uzależnień z Monar w Lesznie

Czwartki 15.00 - 19.00

Tel. 065 572 00 73

 


{backbutton}