Wagary są zjawiskiem niepożądanym, wymagającym interwencji. Są sygnałem, że z uczniem dzieje się coś złego, z czym sam nie może sobie poradzić. Rzecz może dotyczyć problemów rodzinnych, trudnych wydarzeń przerastających dziecko, np. konflikt między rodzicami, rozwód, śmierć bliskiej osoby. Zagubione, przytłoczone ciężarem stresu dziecko ucieka ze szkoły w nadziei, że w ten sposób rozwiąże problem.
Rodzicu jeśli dowiadujesz się o nieobecnościach swojego dziecka w szkole spróbuj:
- Dowiedzieć się dlaczego chodzi na wagary? Czy przyczyna leży w szkole, w domu czy gdzieś indziej.
- Zapanować nad emocjami. Choć jesteśmy rozczarowani postępowaniem swej pociechy, właśnie w takich trudnych sprawach musi czuć nasze zrozumienie i wsparcie. Rozmawiajmy spokojnie, ale konkretnie. Powiedzmy co myślimy o zaistniałej sytuacji.
- Uświadomić dziecku, że wagarowanie nie jest metodą na rozwiązywanie problemów, nie jest też przejawem dorosłości, a raczej dowodem na niedojrzałość.
- Współpracować ze szkołą, zgłaszać nieobecności dziecka wychowawcy – źródło sukcesu tkwi we współpracy !!!!!!
- Rodzic nie powinien usprawiedliwiać swoich dzieci, ponieważ prowadzi to do pogłębiania się problemu !!!
- Systematycznie kontrolować postępy swoich dzieci.
- Jasno określić, że wymaga od dziecka chodzenia do szkoły.
Rodzicu pamiętaj, że wagary niczego nie rozwiązują,
prowadzą Państwa dziecko w tunel, z którego droga jest kręta i pełna przeszkód.
{backbutton}