Agresja i przemoc- droga donikąd.
Cele:
- uświadomienie różnic między agresją i przemocą
- rozwijanie umiejętności konstruktywnego radzenia sobie w trudnych sytuacjach
- poznanie różnych form przemocy
- przygotowanie młodzieży do radzenia sobie z agresją i przemocą
- kształtowanie wzajemnej życzliwości i otwartości, mechanizmów radzenia sobie z agresją i łagodzenia jej objawów
- wzmacnianie poczucia więzi między uczniami poprzez współdziałanie w grupie
- zaspokojenie potrzeb: wspólnoty, ekspresji, kontaktu, zrozumienia, wypowiadania się na forum publicznym
Metody:
- burza mózgów
- dyskusja
- inscenizacja
- “dywanik pomysłów”
- rundka
Formy:
- praca indywidualna
- praca zespołowa
Środki:
- arkusze papieru
- markery
- kolorowe karteczki
- karteczki samoprzylepne
- mazaki
Czas trwania: 45 minut
Tok zajęć:
- Przywitanie z młodzieżą, zapoznanie z celami oraz tematem zajęć
- Czym jest agresja i przemoc?
Nauczyciel pyta uczniów, co rozumieją przez pojęcia “AGRESJA i PRZEMOC “? Stosując metodę “burzy mózgów” zapisujemy na tablicy wszystkie skojarzenia związane z tymi zjawiskami. Czy są one potrzebne, zbędne, korzystne czy też szkodliwe? Wszystkie definicje zostają odczytane na forum klasy, a młodzież wskazuje na powtarzające się elementy wspólne. Podsumowując, wychowawca odczytuje definicję AGRESJI i PRZEMOCY wg Słownika Języka Polskiego PWN. - Przemoc na co dzień
- Nauczyciel dzieli klasę na 3 grupy. Zadaniem każdego zespołu jest przytoczenie jak największej ilości sytuacji, w których rodzi się chęć stosowania przemocy. Na arkuszach papieru poszczególne grupy wypisują typowe zachowania mające miejsce w trzech środowiskach:
- w rodzinie
- w szkole
- na ulicy
Każda grupa przestawia swoje pomysły. Nauczyciel podsumowuje ćwiczenie, zwracając uwagę, że przemoc jest niestety zjawiskiem codziennym. - “Dywanik pomysłów”
Młodzież ma wypisać na małych karteczkach sposoby skutecznego rozładowania agresji - bez szkody dla innych (jeden pomysł na jednej kartce). Wszystkie karteczki zostają przyczepione na dużym arkuszu papieru, tworząc tzw. “dywanik pomysłów”. Każdy uczeń ma 1 punkt do przyznania, który umieszcza przy rozwiązaniu, które jego zdaniem jest najlepsze i najbardziej skuteczne. Rozwiązanie, które otrzyma najwięcej punktów, możemy uznać za najlepsze. Dyskusja nad dokonanymi wyborami. - Dyskusja na temat przemocy i agresji Rozpoczynamy dyskusję w celu ustalenia: Co jest przyczyną zachowań agresywnych?
- Dlaczego ludzie traktują innych w okrutny sposób?
- Pytania do dalszej dyskusji:
- “Czy agresja pomaga w życiu czy przeszkadza”?
- “Czy można żyć bez agresji”?
- “ Który rodzaj agresji jest gorszy”?
- “Który rodzaj jest bardziej widoczny”?
- “Co lub kto budzi we mnie agresję?”
- Prowadzący dzieli uczniów na 5 grup, z których każda otrzymuje arkusz papieru. Zadanie polega na wypisaniu tych cech zachowań ludzi oraz czynników zewnętrznych, które w nich samych wywołują agresję.
- Następnie wszyscy uczniowie wspólnie omawiają wyniki pracy, zapisując na tablicy najczęściej pojawiające się odpowiedzi. Dyskusja.
- “Sześć- trzy- pięć” Sześć- liczba uczniów w grupie
- Trzy- liczba możliwych rozwiązań
- Pięć- liczba tzw. rundek
- Nauczyciel na tablicy zapisuje problem główny: Jak pozbyć się agresji?, nad którym będą pracować wszyscy uczniowie podzieleni na grupy 6 osobowe.
- Każda grupa otrzymuje kartkę A4 (załącznik 1) i ma za zadanie znaleźć 3 możliwie najbardziej skuteczne sposoby rozwiązania problemu i wpisać je w ponumerowane pola na karcie ćwiczeń. Na hasło “START” grupy przekazują sobie karty ćwiczeń w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, zapoznając się z pomysłami zapisanymi przez sąsiednie grupy. Po 5 rundkach wszystkie rubryki na karcie ćwiczenia powinny być zapełnione. Grupy prezentują wypełnione karty.
- Wspólna ocena powstałych pomysłów i wybór tych najbardziej możliwych do zrealizowania.
- Scenki w parach
Wybieramy trzy zespoły 2 osobowe, których zadaniem jest przedstawienie 3 scenek (każda para jedną scenkę)
Losowo do wyboru (załącznik 2)
a) Sprzedawczyni jest bardzo niemiła wobec klienta, który szuka prezentu na urodziny swojej koleżanki (ten długo zastanawia się, prosi o różne rzeczy do pokazania)
b) Kolega ciągle zapomina oddać notatki, które dawno już pożyczył. Chcesz, żeby je oddał.
c) Obok w pokoju jest huczna impreza, a Ty chcesz isć spać, bo jutro rano masz ciężki sprawdzian z fizyki. Jak wytłumaczyć to sąsiadom?
Po przedstawieniu scenek omawiamy je wspólnie z młodzieżą, zastanawiając się, jak zachowalibyśmy się w swoich rolach, czy bylibyśmy agresywni, może ktoś z nas byłby asertywny?
- “Agresja rodzi agresję”
Zadaniem grupy jest przedstawienie łańcucha agresji” Młodzież w parach odgrywa scenki: (załącznik 3)
a) reakcja matki na wiadomość o złym zachowaniu dziecka w szkole
b) złość ucznia na sposób, w jaki nauczyciel go traktuje
c) nieporozumienia w domu (syn kłóci się z rodzicami, którzy nie pozwalają mu pójść na dyskotekę)
Uświadomienie uczniom, jak trudno przerwać ten krąg. Dyskusja
- Co możemy zrobić, żeby w naszej szkole nie było przemocy?
Uczniowie zostają podzieleni losowo przy pomocy kolorowych karteczek na 5 grup. Każda z grup ma za zadanie zastanowić się nad tym, co mogą zrobić osoby należące do jednej z grup spotykających się w szkole, aby nie było w niej przemocy.
Te grupy to:
a) uczniowie
b) nauczyciele
c) dyrekcja
d) pozostali pracownicy szkoły
e) rodzice
Również w sposób losowy grupy wybierają tematy, nad którymi pracują. Po zaprezentowaniu wyników prac grupy wymieniają się między sobą postanowieniami które opracowały. Postanowienia te mogą mieć uroczysty charakter, np: “My, uczniowie klasy I T, uważamy, że w naszej szkole nie ma miejsca na przemoc, dlatego też prosimy Was, drodzy nauczyciele (rodzice itp.), żebyście...”
- Podsumowanie
- Zakończenie zajęć
{backbutton}